
Απάντηση:
Οι Αμερικανοί άποικοι θεώρησαν ότι είχαν τα δικαιώματα των Άγγλων γιατί οι χάρτες τους τους εξασφάλιζαν αυτά τα δικαιώματα και ήταν μετανάστες και απογόνους μεταναστών από την Αγγλία.
Εξήγηση:
Οι Βασιλικοί Χάρτες που δόθηκαν στην εταιρεία Βιρτζίνια του Λονδίνου, χορήγησαν στις αποικίες που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του Χάρτη όλα τα δικαιώματα των Αγγλικών (οι πολίτες της Αγγλίας)
Οι χάρτες αυτοί ανέφεραν ότι η μετανάστευση από τη μητέρα χώρα δεν προκάλεσε τους μετανάστες να χάσουν τα δικαιώματά τους ως Άγγλοι. Επίσης, καθώς αυτοί οι μετανάστες ήταν πολίτες της Αγγλίας πριν φύγουν για τις αμερικανικές αποικίες, ένιωθαν ότι διατηρούσαν τα δικαιώματα που είχαν απολαύσει ως πολίτες.
Οι αποικίες απολάμβαναν αυτοκυριαρχία για 150 χρόνια αδιατάρακτες από τις πράξεις του Βασιλιά ή του Κοινοβουλίου. Οι απόγονοι των μεταναστών θεώρησαν ότι διατήρησαν τα δικαιώματα της ιθαγένειας που απολάμβαναν οι αρχικοί άποικοι.
Μετά τον επταετή παγκόσμιο πόλεμο μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας, η Αγγλία απέκτησε πολλές νέες αποικίες και χρέη. Αυτές οι νέες αποικίες θεωρήθηκαν ότι ανήκουν στην κορώνα και τους ανθρώπους που ζουν εκεί ως ενοικιαστές. Οι παλιές αποικίες της Αμερικής θεωρήθηκαν από τον βασιλιά ως επίσης ανήκουν στο στέμμα, όπως είχαν σχηματιστεί από τις βασιλικές επιχορηγήσεις ή χάρτες.
Ο βασιλιάς Γιώργος θεωρούσε τον έποικο ως ενοικιαστές. Ως μισθωτές ο άποικος είχε μόνο περιορισμένα δικαιώματα που του χορήγησε ο άρχοντας. Δεδομένου ότι τα δικαιώματα (των Αγγλων) είχαν δοθεί από έναν προηγούμενο βασιλιά, θα μπορούσαν να ληφθούν από τον σημερινό βασιλιά. Τα δικαιώματα που προέρχονται από την κυβέρνηση μπορούν να ληφθούν από την κυβέρνηση.
Ο βασιλιάς Γιώργος έβγαλε το δικαίωμα των αποίκων. Χρειαζόταν χρήματα για να εξοφλήσει τα χρέη του παγκόσμιου πολέμου με τη Γαλλία (Ο Γαλλικός και Ινδός Πόλεμος στη Βόρεια Αμερική ήταν μέρος αυτού του παγκόσμιου πολέμου) Οι αποικίες ήταν ανθεκτικές στην εκούσια εξόφληση των χρεών της Αγγλίας. Έτσι, ο βασιλιάς απαλλάσσεται από τα τοπικά κοινοβούλια εγκαταστάθηκαν βασιλικοί κυβερνήτες για να εισπράξουν τους νέους φόρους και αναγκάστηκαν οι άποικοι να κατοικούν, να τροφοδοτήσουν, να πληρώσουν για τους Βρετανούς στρατιώτες να ισχύουν οι φόροι.
Ο αμερικανός άποικος, φυσικά, διαφώνησε ότι ο βασιλιάς Γιώργος είχε την εξουσία να πάρει τα δικαιώματά του και η αμερικανική επανάσταση είχε ως αποτέλεσμα.
Ο αριθμός των καθηγητών των Μαθηματικών σε ένα σχολείο είναι 5 φορές περισσότερο από 4 φορές ο αριθμός των καθηγητών Αγγλικών. Το σχολείο έχει 100 Μαθηματικά και Άγγλους καθηγητές σε όλους. Πόσα μαθηματικά και καθηγητές Αγγλικών εργάζονται στο σχολείο;

Υπάρχουν 19 καθηγητές Αγγλικών και 81 δάσκαλοι Μαθηματικών. Μπορούμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα χρησιμοποιώντας μία μόνο μεταβλητή, επειδή γνωρίζουμε τη σχέση μεταξύ του αριθμού των Μαθηματικών και των Αγγλικών εκπαιδευτικών. Υπάρχουν λιγότεροι καθηγητές Αγγλικών, οπότε ο αριθμός αυτός είναι x Ο αριθμός των καθηγητών Μαθηματικών είναι 5 περισσότερα από (αυτό σημαίνει προσθέστε 5) 4 φορές (αυτό σημαίνει πολλαπλασιαστεί με 4) οι καθηγητές Αγγλικών (x.) Ο αριθμός των καθηγητών μαθηματικών μπορεί να γραφτεί ως? 4x +5 Υπάρχουν 100 Μαθηματικά και οι Άγγλοι δάσκαλοι συνολικά. Προσθέστε τους αριθμούς των εκπαιδευτικών μαζί. x + 4
Γιατί οι αμερικανοί άποικοι αμαρτίζουν τους βρετανούς φόρους

Δεν είχαν καμία εκπροσώπηση στο βρετανικό κοινοβούλιο και έτσι έκριναν άδικο το διάσημο σύνθημα «Χωρίς φορολογία χωρίς εκπροσώπηση» έδειξε σαφώς τη δυσαρέσκεια των αποίκων να πληρώσουν φόρους που πέρασαν από ανθρώπους που δεν μπόρεσαν να εκλέξουν.
Γιατί νομίζετε ότι οι άποικοι πιστεύουν ότι δικαιούνταν τα δικαιώματα που εγγυάται η Magna Carta και το αγγλικό νομοσχέδιο για τα δικαιώματα;

Θεωρούσαν τους εαυτούς τους Άγγλους. Πριν από τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας το 1776, οι άνθρωποι των 13 αποικιών θεωρήθηκαν οι ίδιοι Άγγλοι και οι Αμερικανοί 2οι. Για τα 10 χρόνια που προηγήθηκαν του πολέμου, έκαναν συνεχώς πίεση για μια θέση στο κοινοβούλιο, όπως ήταν το δικαίωμα όλων των Αγγλικών. Πάντα στερήθηκαν. Το σωστό επιχείρημα, έστω και ανεπιτυχώς, ήταν ότι το δικαίωμά τους ως Αγγλικών, που χρονολογείται από τη Magna Carta, θα είχε το δικαίωμα αυτό.