Γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση δυσπιστούσαν ο ένας τον άλλον μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο;

Γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση δυσπιστούσαν ο ένας τον άλλον μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο;
Anonim

Απάντηση:

Επιστροφή στο status quo. Συνασπισμός της Ανατολικής Ευρώπης, Συμμαχία της ΕΣΣΔ-Κίνας.

Εξήγηση:

Ο διακηρυγμένος στόχος της Σοβιετικής Ένωσης ήταν ο παγκόσμιος κομμουνισμός. Λόγω αυτού, δεν υπήρχε εμπιστοσύνη από την αρχή μεταξύ των δύο χωρών. Ο Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια περίοδος άτυπης συνεργασίας μεταξύ τους. Μόλις επιτευχθεί ο κοινός στόχος της συντριβής της Ναζιστικής Γερμανίας, η σχέση επέστρεψε στην κανονική κατάσταση. Ακόμη και κατά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, το επίπεδο εμπιστοσύνης ήταν περιορισμένο.

Αμέσως μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, η ΕΣΣΔ προχώρησε στην κατοίκηση των ευρωπαϊκών περιφερειών υπό την κατοχή της. Παρά την υποσχέση της διεξαγωγής δίκαιων εκλογών στις χώρες αυτές, η ΕΣΣΔ θέσπισε καθεστώτα μαριονέτας. Οι ΗΠΑ φοβούνταν περαιτέρω παραβίαση της ΕΣΣΔ και επέκταση της "κόκκινης ζώνης". Η συμμαχία της ΕΣΣΔ και της Κομμουνιστικής Κίνας έκανε την "κόκκινη ζώνη" εντελώς τρομακτική σε μέγεθος: απλώθηκε από το Βερολίνο στη Σαγκάη.

Από την πλευρά τους, οι Σοβιετικοί ηγέτες φοβόντουσαν συνεχώς την πιθανή καταπάτηση της «δυτικής επιρροής» στον πληθυσμό (την επιρροή του καταναλωτισμού, των δημοκρατικών αξιών, του ελεύθερου Τύπου, του φιλελευθερισμού, της δυτικής τέχνης, της μουσικής, του κινηματογράφου, σχεδόν οτιδήποτε). Ο ίδιος κανόνας τους εξαρτιόταν από τη συνεχή αντι-δυτική τρομοκρατία.

Υπήρξε επιστροφή σε αυτή την πρακτική τα τελευταία χρόνια στη Ρωσία, αλλά εξακολουθούμε να διαπερνάμε τα δυτικά μέσα ενημέρωσης κλπ. Στην ΕΣΣΔ, για να επιτραπεί ένα τέτοιο επίπεδο δυτικής διείσδυσης θα είχε αυτοκτονήσει στο καθεστώς, διότι θα είχε έσπασαν πάρα πολλά ευαίσθητα ψέματα. Εξαιτίας αυτού, η "εμπιστοσύνη" στη Δύση ήταν εκτός ζήτησης.

Αν στις ΗΠΑ ήταν επιτρεπτό να εκφράσει θετικά συναισθήματα για την ΕΣΣΔ και το Κομμουνιστικό Κόμμα, στην ΕΣΣΔ τα δυτικά κράτη θεωρούνταν «ιδεολογικοί εχθροί» και μόνο μετά την άφιξη του Νικήτα Χρουτσέφ η δήλωση της «Ειρηνικής συνύπαρξης» ανακηρύχθηκε. Ακόμη και μετά από αυτό, μέχρι το 1989, ένας σοβιετικός πολιτικός μπορούσε να ακολουθήσει φιλοδυτική πολιτική ή να εκφράσει φιλοδυτικές απόψεις και να παραμείνει στην έδρα του (ή να παραμείνει ζωντανός πριν από το 1953).

P.S. Μη διστάσετε να διορθώσετε τυχόν γραμματικά λάθη στο κείμενο. Δεν είμαι πολύ συνεπής στην backshifting των χρόνων, τη χρήση των άρθρων και την επιλογή των σωστών λέξεων. Θα με ενδιέφερε να δω πού είναι τα λάθη μου.