
Απάντηση:
Και οι δύο διαχωρίζονται μερικώς σε νερό για να δώσουν
Εξήγηση:
Για παράδειγμα:
Ανόργανο (υδροχλωρικό οξύ)
Οργανικό (οξικό οξύ)
Η διαφορά έγκειται στη βάση του συζυγούς.
Ποιες είναι οι ομοιότητες μεταξύ οργανικών και ανόργανων ενώσεων;

Και οι δύο μπορούν να περιέχουν άνθρακα! Ξέρω, αυτό είναι κάτι που μπορεί να αναρωτιέστε, όπως τι ;! Αλλά, είναι δυνατόν. Πάρτε για παράδειγμα διοξείδιο του άνθρακα ή CO_2. Θεωρείται ευρέως ότι είναι ανόργανο, αλλά μερικοί άνθρωποι θα έλεγαν ότι είναι οργανικό. Τώρα, κοιτάξτε και άλλες οργανικές ενώσεις. Όλοι έχουν άνθρακα και υδρογόνο σε αυτά. Ορισμένοι περιλαμβάνουν αιθανόλη (C_2H_5OH) στο κρασί σας και γλυκόζη (C_6H_12O_6) στην αγαπημένη σας καραμέλα μπαρ. Όπως μπορείτε να δείτε, μερικά μόρια με άνθρακα εξακολουθούν να θεωρούνται ανόργανα. Έτσι, θα έλεγα ότι η μεγάλη ομοιότητα μεταξύ οργανικών και ανόργανων ενώσεων είνα
Ποιες είναι οι διαφορές και ποιες είναι οι ομοιότητες μεταξύ του νευρικού συστήματος και του ενδοκρινικού συστήματος;

👇 Ενώ και τα δύο συστήματα ελέγχουν μέρη του σώματος με τη μετάδοση παλμών, υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ του νευρικού συστήματος και του ενδοκρινικού συστήματος. Ενώ το ενδοκρινικό σύστημα είναι αργό, η νευρική ώθηση είναι άμεση / ταχεία. Οι ορμόνες μεταφέρονται χημικά μέσω του αίματος, οι νευρικές ωθήσεις μεταφέρονται ηλεκτροχημικά μέσω των νευρικών ινών. Οι ορμόνες επηρεάζουν τα διάφορα όργανα του σώματος και έχουν ευρύτατο αποτέλεσμα, ενώ οι νευρικές παρορμήσεις επηρεάζουν μόνο ένα συγκεκριμένο τμήμα του σώματος. Η ορμονική επίδραση είναι μακράς διαρκείας ενώ το νευρικό αποτέλεσμα είναι σύντομο. Οι ορμόνες μπ
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ οργανικών και ανόργανων ενώσεων με βάση τη διαλυτότητα και την ευφλεκτότητα;

ΑΣΕ με να εξηγήσω. Οι οργανικές ενώσεις είναι μη πολικές και γι 'αυτό είναι διαλυτές σε μη πολικό διαλύτη, ενώ τα ανόργανα είναι κυρίως πολικά, έτσι ώστε να είναι διαλυτά σε πολικό διαλύτη. Οι οργανικές ενώσεις ανάβουν φωτιά όταν δίνεται θερμότητα αλλά οι ανόργανες ενώσεις είναι εύφλεκτες. Σε οργανικές ενώσεις υπάρχουν στοιχεία Η και C, όταν τους δίνεται θερμότητα ο δεσμός μεταξύ των διαχωρισμών C και H ως αποτέλεσμα του ότι το Η συλλαμβάνει φωτιά και η ένωση αρχίζει να καίγεται.