Απάντηση:
Καμία ιστορία δεν είναι πρωτότυπη. Όλες οι ιστορίες προέρχονται από γνωστά θέματα και χαρακτήρες που αντέχουν στην ανθρώπινη κατάσταση. Ως εκ τούτου, το αρχέτυπο.
Εξήγηση:
Τα αρχέτυπα είναι σαν το "καλούπι" ενός χαρακτήρα. Κάποια κοινά αρχέτυπα είναι: "Ο Ιππότης", "Ο Μέντωρ", "Ο εκλεγέντος", "Η πριγκίπισσα", "Η μητέρα", "Ο εραστής", "Η πλευρά". Οι συγγραφείς έβαλαν αρχέτυπα επειδή αυτοί οι χαρακτήρες είναι εκείνοι που οι άνθρωποι φαίνεται να "ξέρουν" αμέσως.
Οι Superman, Merlin, Harry Potter, Buttercup, Mammy, Juliet και Donald Duck είναι μόνο μερικά παραδείγματα των αρχέτυπων που έγραψα παραπάνω αντίστοιχα. Τα αρχέτυπα υπερβαίνουν τις ηλικίες και γενικά δίνουν το πρώτο "σκίτσο" του χαρακτήρα. Το γενικό σκίτσο, όχι οι λεπτομέρειες.
Ένας καλός συγγραφέας μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλά αρχέτυπα και να βρει μια νέα ιστορία. Στο τέλος της ημέρας, δημιουργώντας τις "δικές" πεποιθήσεις, τις φιλοδοξίες, τα όνειρα και τα πάθη του καθενός καλύπτουν το αρχέτυπο και στη συνέχεια γεννούν ένα φανταστικό άτομο.
Τα αρχέτυπα δεν είναι εγγενώς κακά. Οι ιστορίες χρειάζονται αρχέτυπα. Ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιούνται προσεκτικά και δημιουργικά. Ένας χαρακτήρας δεν πρέπει να αφεθεί εγκλωβισμένος στο αρχέτυπο του για την αξία ενός ολόκληρου μυθιστορήματος.
Αυτό είναι ένα παράδειγμα μεταφοράς θερμότητας από τι; + Παράδειγμα
Αυτή είναι η μεταφορά. Το Dictionary.com ορίζει τη μεταφορά ως "μεταφορά θερμότητας από την κυκλοφορία ή την κίνηση των θερμαινόμενων τμημάτων ενός υγρού ή αερίου". Το αέριο που εμπλέκεται είναι ο αέρας. Η μεταφορά δεν απαιτεί βουνά, αλλά το παράδειγμα τους έχει.
Γιατί δεν υποτίθεται ότι πρέπει να χωρίσετε το αίνιγμα ενός ρήματος, για παράδειγμα: "Να πηγαίνεις με θαρραλέα" πρέπει να είναι "να πηγαίνεις με τόλμη". Γιατί;
Είναι συνηθισμένο να ακολουθείτε το 'to' με την ολοκληρωμένη λέξη infinitive. Είναι συνηθισμένο τα ρητά να ακολουθούν τα ρήματα. Με αυτόν τον τρόπο δεν δίνεται ιδιαίτερη έμφαση. Γραμματικά, δεν είναι πρόβλημα σε καμία περίπτωση. Μερικές φορές οι προτάσεις γίνονται πολύ αδέξια όταν διαιρούνται τα infinitives π.χ. Είναι ανόητο, κατά την ταπεινή μου γνώμη και κατά τη γνώμη πολλών σοφότερων ανθρώπων από τον εαυτό μου, να πείτε σε μια κοπέλα ότι την αγαπάς, εκτός κι αν το έχεις πραγματικά νόημα.
Γιατί οι συγγραφείς χρησιμοποιούν στη βιβλιογραφία την απόστροφο; + Παράδειγμα
Να δείχνει δυνατά τη σκέψη και να δημιουργεί δράμα και ενδιαφέρον σε μια κατά τα άλλα πλασματική σκηνή. Η λογοτεχνική συσκευή της αποστρόφου, που δεν πρέπει να συγχέεται με το δίδυμο της στίξης, είναι όταν ένας ομιλητής απευθύνεται σε ένα φανταστικό άτομο, ένα έμφυτο αντικείμενο ή μια έννοια, σαν να ζουν και να ακούνε. Ένα παράδειγμα αποστόφου προέρχεται από αυτό το γνωστό παιδικό έμβρυο: http://myspreadsheetbrain.co.za/2015/10/nursery-rhyme-challenge-twinkle-twinkle-little-star/ Όπως μπορείτε να δείτε, η συγγραφέας Jane Taylor μιλάει σε ένα έμφυτο αντικείμενο, ένα αστέρι, σαν να ήταν ζωντανό, και έτσι χρησιμοποιεί αποστόφ